Mięsień trójgłowy łydki (łac. m. triceps surae) należy do warstwy powierzchownej grupy tylnej mięśni goleni. Jest on utworzony przez mięsień brzuchaty łydki i mięsień płaszczkowaty.
Mięsień brzuchaty łydki (łac. m. gastrocnemius) jest mięśniem dwugłowym. Jego przyczep początkowy znajduje się na powierzchni podkolanowej kości udowej i na torebce stawowej. Głowa przyśrodkowa przyczepia się powyżej kłykcia przyśrodkowego, a głowa boczna - kłykcia bocznego. Głowy łączą się ze sobą pośrodku goleni. Tam wspólny brzusiec wytwarza ścięgno, którego przyczep końcowy znajduje się na guzie piętowym. Mięsień brzuchaty łydki jest unerwiany przez nerw piszczelowy, a unaczyniony przez gałęzie tętnicy podkolanowej.
Mięsień płaszczkowaty (łac. m. soleus) leży pod mięśniem brzuchatym łydki. Jego przyczep początkowy znajduje się na powierzchni tylnej głowy strzałki, na górnej czwartej części kości strzałkowej, na łuku ścięgnistym, na kresie mięśnia płaszczkowatego kości piszczelowej oraz na powierzchni tylnej kości piszczelowej. Mięsień przechodzi w ścięgno piętowe i przyczepia się do kości piętowej. Mięsień płaszczkowaty jest unerwiany przez nerw piszczelowy i unaczyniony przez tętnicę strzałkową i tętnicę piszczelową tylną.
Czynność mięśnia brzuchatego łydki i mięśnia płaszczkowatego opiera się głównie na zginaniu stopy w kierunku podeszwowym. Dodatkowo mięśnie mogą odwracać i przywodzić stopę. Mięsień płaszczkowaty przeciwdziała pochylaniu się goleni do przodu, a mięsień brzuchaty łydki zgina kolano i odwraca goleń na zewnątrz lub do wewnątrz.