Mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy

Mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy (łac. m. sternocleidomastoideus) leży na bocznej stronie szyi.

Przyczep początkowy mięśnia składa się z dwóch głów. Głowa przyśrodkowa przyczepia się na powierzchni przedniej rękojeści mostka, a głowa boczna na powierzchni górnej końca mostkowego obojczyka. Miedzy głowami występuje trójkątna szczelina, która na skórze tworzy dół nadobojczykowy mniejszy. Obie głowy łączą się w połowie szyi. Przyczep końcowy mięśnia znajduje się na powierzchni bocznej wyrostka sutkowa tego kości skroniowej oraz na odcinku bocznym kresy karkowej górnej.

Czynność mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego jest złożona. Mięsień jednostronnie zgina głowę ku bokowi i obraca w stronę przeciwległą. Działając obustronnie zgina głowę do tyłu, przez co wzmaga lordozę szyjną. Dodatkowo mięsień może pociągać głowę do przodu, podczas gdy człowiek leży na łóżku. Mięsień jest również mięśniem wdechowym, gdy głowa jest ustalona.

Mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy jest unaczyniony przez gałęzie tętnicy szyjnej zewnętrznej i tętnicy podobojczykowej. Unerwienie mięśnia pochodzi z gałęzi splotu szyjnego i nerwu dodatkowego.

Monika Kozak
  • A. Bochenek, M. Reicher: Anatomia człowieka, Tom II.
Ta strona używa plików cookies. więcej informacji.    AKCEPTUJĘ