Kość ramienna (łac. humerus) jest najdłuższą kością kończyny górnej. Składa się z trzonu i dwóch końców (bliższego i dalszego). Trzon ma kształt graniastosłupa, posiada powierzchnię przednią boczną, przednią przyśrodkową i tylną. Na powierzchni bocznej znajduje się guzowatość naramienna, na tylnej bruzda nerwu promieniowego.
Koniec bliższy zakończony jest głową kości ramiennej wchodzącej w skład stawu ramiennego. Dookoła głowy biegnie rowek zwany szyjką anatomiczną. Na końcu bliższym znajdują się również guzek większy i mniejszy. Poniżej głowy i guzków znajduje się przewężenie - szyjka chirurgiczna.
Na poszerzonym nieznacznie końcu dalszym kości ramiennej mieści się kłykieć kości ramiennej. Po obu stronach kłykcia znajdują się guzki: nadkłykieć boczny i przyśrodkowy. Na powierzchni tylnej nadkłykcia przyśrodkowego mieści się bruzda dla nerwu łokciowego. Pomiędzy obu nadkłykciami znajduje się powierzchnia stawowa do połączenia z kośćmi przedramienia (łokciową i promieniową). Część dla kości łokciowej ma kształt bloczka, łączy się z wcięciem bloczkowym kości łokciowej. Część promieniowa, mniejsza, ma kształt główki i łączy się z dołkiem kości promieniowej. Nad bloczkiem na powierzchni przedniej znajduje się wgłębienie - dół dziobiasty, a na powierzchni tylnej - dół wyrostka łokciowego. Natomiast nad główką kości ramiennej na powierzchni przedniej znajduje się dół promieniowy.
Staw ramienny tworzy głowa kości ramiennej oraz panewka utworzona przez łopatkę. Na brzegu panewki znajduje się obrąbek stawowy zwiększający powierzchnię stawową. Ze względu na budowę tylko 1/3 powierzchni główki objęta jest panewką. Wynika stąd, że za główne mocowanie kości ramiennej do obręczy barkowej odpowiadają mięśnie. Staw wzmocniony jest przez więzadło kruczo-ramienne. Staw ramienny jest stawem kulistym wolnym, zatem możliwe są ruchy: odwodzenia i przywodzenie, zginania i prostowania, obrotowe i obwodzenia (połączenie zgięcia, prostowania, odwodzenia i przywodzenia).