Oskrzela główne

Oskrzela główne (łac. bronchi principales) powstają w miejscu rozdwojenia tchawicy a kończą w miejscu wejścia do płuc (wnęka płuc) by tam ulec podziałowi na mniejsze odgałęzienia tworząc drzewo oskrzelowe. Do tyłu od oskrzela lewego znajduje się przełyk. Oskrzela główne skierowane są ku dołowi i bocznie. Kąt odejścia oskrzela prawego jest łagodniejszy, zaś oskrzele lewe przebiega niemal poziomo. Ponadto oskrzele lewe jest dłuższe i biegnie pod łukiem aorty. Różnica obejmuje również przekrój, który w przypadku oskrzela prawego jest nieco większy i stwarza lepsze warunki dla lokalizacji ciała obcego. Budowa oskrzeli jest taka jak w przypadku tchawicy.

Unaczynienie tętnicze tchawicy i oskrzela głównego obejmuje tętnicę tarczową dolną, gałęzie oskrzelowe aorty piersiowej oraz gałęzie oskrzelowe tętnicy piersiowej wewnętrznej. Odpływ żylny uchodzi do żył tarczowych dolnych, najniższych, żył oskrzelowych i piersiowej wewnętrznej. Unerwienie obejmuje gałęzie nerwu błędnego w postaci nerwu krtaniowego wstecznego oraz gałęzie pnia współczulnego.

W obrębie tchawicy i oskrzeli zlokalizowane są liczne węzły chłonne. Odpływ chłonki odbywa się poprzez węzły szyjne głębokie dolne do pnia chłonnego szyjnego oraz węzły thcawiczo-skrzelowe i tchawicze do pni oskrzelowo-śródpiersiowych.

Dorota Kozera
  • A. Bochenek, M. Reicher: Anatomia człowieka, Tom II.
  • W. Z. Traczyk, A. Trzebski: Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej.
  • A. Szczeklik: Choroby wewnętrzne, Tom I.
Ta strona używa plików cookies. więcej informacji.    AKCEPTUJĘ